toharca türkçe

asya kolunun en doğuda kalan dili, ölü bir dil*. bugün doğu türkistan olarak bilinen topraklarda eskiden konuşulan irani dillerden biri. uygurca'ya da kelimeler vermiş. aslında akhun dili. yapı olarak diğer dillerden farklı imiş ve yirmibeş harften meydana geliyormuş.

bazı kaynaklara göre hint iran dillerinden birisi (muhtemelen de doğrusu böyle), bazı kaynaklarsa sanskritçe kökenli olduğunu iddia eder. hint avrupa dillerinden olduğunu iddia edenler, bu dil ailesinden türkçe'ye geçmiş kelimelerin son seslerinin kaybolmuş olmasını, sondaki sesli harfleri yutma eğilimi kuvvetli olan toharca'nın etkisine bağlarlar. sanskritçe kökenli olduğunu iddia edenlerse manastırlarda bugüne kadar kalan toharca yazmalardan dolayı hint sanskritçesi, prakritçe, eski çince veya toharca (tocharisch) gibi dilleri irani olmayan diller olarak gruplarlar.

hint-avrupa dil ailesinin en doğudaki üyesidir. toharca ve hititçe'nin proto-hint-avrupa dilinden en erken ayrılan diller olduğu düşünülür. ayrıca yukarıda belirtildiği gibi irani bir hint-avrupa dili değildir. kendi başına bir koldur, hint-avrupa dilleri içerisinde. şimdiki doğu türkistan'daki tarım havzasında konuşulduğu bilinmektedir. tarım mumyaları da büyük bir olasılık toharlara aittir.
urallar ve daha batıdaki topraklardan bugünkü doğu türkistan taraflarına göç etmiş batı grubundan bir hind-avrupa dili konuşan toharların türkçeyi ve daha az ölçekte türkçenin toharcayı etkilemesidir.

bu sözcük alışverişinin temel nedeni; öncelikle avcı-toplayıcı kökenli türklerin tarımı, hayvancılığı toharlardan almış ve öğrenmiş olmalarıdır. 

toharcadan türkçeye geçen sözcükler:

1-beş:toharca piş'ten.
2-arpa: toharcası bilinmiyor ama ilk tarımı yapılan hububat ve tarımı toharlardan alan türkler bu sözcüğüde büyük olasılıkla onlardan almışlardır. ana hind avrupa dilinde "alphi".
3-elma: hindavrupa dilinde "apel". toharcadan alıntı olması gerek. eski yunanca; anpelo. cermen dili; amil-on. gaulce; amella.
4-öküz: toharca a: oksa ya da toharca b : okos'dan. nitekim ingilizcesi ox'dur.nişanyan sözlüğe göre türkçedeki öküz ve ingilizcedeki ox vs bu dilden geliyormuş.
"toharca a veya b, okso/okäs sığır, özellikle iğdiş edilmiş sığır"5-tümen: toharcaya da muhtemelen eski çinceden.
6-yap-mak: toharcada da yap- olarak aynı fiil var. zaten aynı anlamda kılmak, etmek, eylemek gibi üç adet eş türkçe sözcükte var.
7-orman:toharca or: ağaç'tan gelmesi ihtimali var.
8-inek.
9-boğa.
10-porsuk.
11-dana.
12-şüphelendiğim sözcükler "kan" ve "kim". nitekim farsçada "xun" ve "ki" olarak kullanılıyor.

türkçeden toharcaya geçen sözcükler:

1- toharcadki kom/kaumv ( güneş/ gün sözünün ) açıklaması hint avrupa dilleriyle yapılamamakta. ve toharcadaki bu söz eski l-r türkçesinde *kun'al' (ş-z türkçesinde künæş) güneş sözünden alıntı olarak görülmektedir.
kun'al' sözü eski altayca *kj'o'jn'u ( şafak, gün ışığı, güneş ışığı) sözü ile bağlantılı görülmektedir.
eski altayca kj'o'jn'u ( gün ışığı, güneş ışığı)
ilk moğolca k'ogexe /gogeg'e ( gün ışığı)
ilk tunguzca g'ana ( gün ışığı)
ilk korece kui ( gün ışığı, şafak)
ilk japonca k'ee ( gün)

2-toharca ale/alyiye sözü ( avuç içi, aya) sözü hint avrupa dillerinden değil, türk dillerinden geliyor. eski türkçe *alya ( el, avuçiçi, almaya yarayan organ, al-mak fiilinden) bu toharlar nesneleri ne ile aldıklarını, bir şeyleri tutmak için kullandıkları organın adını niye koyamamışlar da türkçe bir sözü almışlar?

3-yine toharca kanak/ kenek ( gömlek ) sözü eski türkçe *k'öyn'æk ( gömlek) sözünden geliyor. 
ilk türkçe köyn'æk ( gömlek)
ilk moğolca keyen ( yen, gömlek kolu, gömleğin giyilmeye başlandığı bölgesi)
ilk türkçe k'öy-/k'ey-/k'iy- yani giymek, üzerine geçirmek fiil kökü
bu toharlar giyinmeyi ve bir giyecek olan gömleği bilmiyor muydu ki türkçeden gömlek anlamında kenek ( türkçede ( köynek= gömlek) ) sözünü aldılar.

Tarım Havzası
Karaşehir
Kuça
Turfan
Kroran
Toharlar
MS 9. yüzyıl
Hint-Avrupa dil ailesi
Tohar dilleri
Agni (Toharca A)
Kuça (Toharca B)
Kroran (Toharca C)
Brahmi alfabesi
Mani alfabesi
Çeşitli:
xto – Toharca A
txb – Toharca B
Toharca veya Tohar dilleri, Hint-Avrupa dil ailesinin soyu tükenmiş bir dalıdır. Dil, Tarım Havzası'nın (günümüz Sincan, Çin) kuzeyindeki vaha kentlerinde ve Lop Çölü'nde bulunmuş MS 6. yüzyıldan 8. yüzyıla kadar uzanan el yazmalarıyla bilinmektedir.

Bu dil ailesinin 20. yüzyılın başlarında keşfedilmesi, eskiden kabul görmüş Hint-Avrupa dil ailesinin centum ve satem dilleri olarak Doğu ve Batı kollarına bölünebileceği teorisine zıtlık oluşturmuş ve aile üzerine yürütülen çalışmaların yeniden canlandırılmasını sağlamıştır.

İlk araştırmacılar dili kullanmış insanları Eski Baktriya'da (Toharistan) yaşamış bir halk olan Tokharoi'ler ile bağdaşlaştırdıklarından ötürü dil "Toharca" olarak adlandırılmıştır. Bu tanımlama günümüzde genel olarak hatalı kabul edilmekle birlikte, isim hala kullanılmaktadır.

Keşif ve tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarim Havzasında Tohar dilleri A (mavi), B (kırmızı) ve C (yeşil).[1]
20. yüzyılın başlarında Tarım havzasının Aurel Stein tarafından arkeolojik olarak keşfedilmesi ile MS 6. yüzyıldan 8. yüzyıla tarihlenen, bilinmeyen bir dilde yazılmış el yazması parçalarının bulunması sonucunda Tohar dillerinin ve alfabesinin varlığı ortaya çıktı.[2]
Çok geçmeden, bu yazmaların aslen o dönemlerde bilinmeyen bir Hint-Avrupa dili dalına, Tohar dillerine, ait olduğu ve birbirinden farklı iki dilde yazılmış olduğu anlaşıldı:
  • Toharca A (Doğu Toharca; kendi dilindeki adı "ārśi"), Karaşehir (eski Agni, Çince Yanqi) ve Turfan bölgelerinde bulunmuştur.
  • Toharca B (Batı Toharca), Kuça ve Toharca A konuşan bölgelerde bulunmuştur
Tarım Havzası'nın güneydoğusunda yer alan Krorän ve Niya'da bulunmuş ve 3. yüzyıla tarihlenen Prakritçe yazılmış belgelerde Toharca ile ilgili bir dilden geçmiş pek çok ismin varlığı sonucunda Toharca Colarak anılacak başka bir Tohar dili daha keşfedilmiştir.[3] Krorän’de bulunmuş ve tamamen Toharca C ile yazılmış belgeler 2018’de yayınlanmıştır.[4][5]
Toharca muhtemelen 840'tan sonra, Moğolistan'dan Kırgızlar tarafından sınır dışı edilen Uygurlar'ın Tarım Havzası'na yerleşmesi sonucunda ölmüştür.[3] Bu teori, Toharca metinlerinin Uygurcaya çevirisinin keşfi ile desteklenmektedir.

Bazı Çince kelimeler Toharca kökenlidir. Eski Çince'de bal manasına gelen *mjit () kelimesinin Ön Tohar dilindeki *ḿət kelimesinden türediği düşünülmektedir. Pek çok modern Hint-Avrupa dilinde benzer sözcükler bal ve bal şarabı manasında kullanılmaktadır.[6]
Toharca kelime örnekleri
Türkçe ToharA ToharB GrekçeSanskritçeLatinceProCermen GotçaEski İrlandaca
bir          sas         ṣe        heîs, hen  sa(kṛ́t)  semel   *simla   simle     samail
iki           wu         wi           dúo        dvā́        duo        *twai    twái       dá
üç           tre          trai         treîs       tráyas   trēs        *þrīz      þreis      trí
dört       śtwar    śtwer    téttares, téssares  catvā́ras, catúras quattuor *fedwōr fidwōr  cethair
beş        päñ        piś          pénte   páñca    quīnque              *fimf     fimf       cóic
altı          ṣäk         ṣkas       héx        ṣáṣ         sex         *sehs    saihs      sé
yedi       ṣpät       ṣukt       heptá    saptá     septem *sebun sibun     secht
sekiz      okät       okt         oktṓ      aṣṭáu, aṣṭá          octō       *ahtōu ahtau    ocht
dokuz   ñu          ñu           ennéa   náva      novem *newun               niun       noí
on          śäk         śak         déka      dáśa      decem  *tehun taihun   deich
yüz         känt       kante    hekatón              śatām   centum *hundą hund     cét
baba      pācar     pācer     patḗr     pitṛ         pater     *fadēr  fadar     athair
anne     mācar   mācer   mḗtēr   mātṛ      mater   *mōdēr mōdar   máthair
erkek kardeş     pracar   procer  phrā́tēr bhrātṛ   frāter    *brōþēr               brōþar  bráthair
kız kardeş           ṣar          ṣer         éor         svásṛ     soror     *swestēr             swistar siur
at            yuk        yakwe   híppos  áśva-     equus   *ehwaz aiƕs       ech
inek       ko           keu        boûs      gaúṣ      bōs        *kūz      (OE cū) bó
ses         vak         vek         épos      vāk         vōx        *wōhmaz            (Du gewag)        foccul
isim        ñom      ñem       ónoma nāman- nōmen *namô namō    ainmm

süt sağmamālkā    mālkant   amélgein    –    mulgēre  *melkaną  miluks   bligid (MIr)


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

YÜEÇİLER TOHARLAR

YÜE-Çİ'LER - BAHAEDDİN ÖGEL